Κατεχόμενα ταξίδια

N. Lygeros

Βάνια: Είδες τον άγιο;
Κάτια: Τον τυφλό; Χρόνος. Ναι, βέβαια. Χρόνος. Εκείνος όμως...
Βάνια: Τον φίλησε ο δάσκαλος.
Κάτια: Πάνω στις πληγές του;
Βάνια: Μόνο εκεί.
Κάτια: Αυτός ήταν ο λόγος;
Βάνια: Ο μοναδικός.
Κάτια: Ξέρεις, πρέπει να σου ομολογήσω ότι έκλαψα.
Βάνια: Κι εγώ.
Κάτια: Συγγνώμη που δεν τόλμησα.
Βάνια: Μα τόλμησες.
Κάτια: Μάθαμε να κλαίμε μαζί.
Βάνια: Ανήκει στα δώρα των ταξιδιών.
Κάτια: Και οι κρήνες έκλαιγαν μαζί...
Βάνια: Για να ξεδιψάσουν οι άνθρωποι.
Κάτια: Θα πρέπει να περιμένουμε τους ανθρώπους;
Βάνια: Όχι, θα τους βρίσκουμε εμείς.
Κάτια: Μα, πώς;
Βάνια: Με τον δάσκαλο.
Κάτια: Μα οι άλλοι βλέπουν μόνο το τέρας.
Βάνια: Καλύτερα. Χρόνος. Έτσι θα τους βρίσκουμε πιο εύκολα.
Κάτια: Ο δείκτης...
Βάνια: και το χάδι.
Κάτια: Ο δρόμος...
Βάνια: και το δένδρο.
Κάτια: Τα κατεχόμενα ταξίδια.
Βάνια: Και τα κλειστά βιβλία.
Κάτια: Είδες πώς κοιτούσε τα δένδρα;
Βάνια: Σαν να έβλεπε βιβλία...
Κάτια: Διάβαζε τα λόγια του χρόνου.
Βάνια: Άκουγε τα πάθη του φόνου.
Κάτια: Εννοείς στο μοναστήρι;
Βάνια: Έκλεψε τις εικόνες του πόνου.
Κάτια: Έπρεπε να τις φέρει στο φως.
Βάνια: Και τώρα;
Κάτια: Με το φως στο μέτωπο, βαδίζει ανάμεσα στις σκιές.
Βάνια: Τις είδες;
Κάτια: Μας περίμεναν.
Βάνια: Μα γιατί;
Κάτια: Ήξεραν για τον ερχομό του αγνώστου.

Κατεχόμενα

Ν. Λυγερός

Κατεχόμενα υπάρχουν και στο μυαλό των θυμάτων της γενοκτονίας όταν πιστεύουν ότι δε μπορούν ν’ αλλάξουν τα δεδομένα του μέλλοντος γιατί δεν αλλάζουν τα δεδομένα του παρελθόντος ενώ με την επιστροφή κι όχι μόνο τη διόρθωση μπορούν να νικήσουν τον θύτη που νόμιζε ότι είχε αλλάξει τα πάντα.

Τα Μεγάλα Κατεχόμενα

Ν. Λυγερός

Τα Μεγάλα Κατεχόμενα
είναι τα τελευταία
όπου πληγώνεται
η ιστορική Ευρώπη
από τη βαρβαρότητα
της παλιάς εισβολής
και της κατοχής
γι' αυτό άλλαξε κι εσύ
για να είσαι έτοιμος
για την απελευθέρωση
και να μη νομίζεις
ότι τίποτα δεν αλλάζει
με την πάροδο
των αιώνων
που δεν ξέχασαν
κανένα έγκλημα
κατά της Ανθρωπότητας
γιατί η ταινία
του Χρόνου
δεν σταμάτησε.

Μικρά και Μεγάλα Κατεχόμενα

Ν. Λυγερός

Αν μερικοί από εσάς θεωρούν ότι υπάρχουν κατεχόμενα να ξέρουν ότι είναι μικρά κατεχόμενα, υπάρχουν και μεγάλα. Η Κωνσταντινούπολη είναι η μόνη πόλη στην Ελληνισμό που λέγεται Πόλη, έχει μεγάλη σημασία γιατί είναι μία μορφή ανωνυμίας. Είναι ανωνυμία, αλλά επειδή είναι μοναδική, ξέρουμε ακριβώς ότι είναι ονομασία. Αυτή η Πόλη κατάφερε σε διάρκεια να αποτελέσει το κέντρο μιας Αυτοκρατορίας που είναι η πιο μακρόχρονη του κόσμου. Η Κωνσταντινούπολη είναι σημείο αναφοράς διαχρονικό. Ξέρετε κάτι; Αν θέλετε να δώσετε ραντεβού σε κάποιον σε εκατό χρόνια, μπορεί μερικοί από εσάς να πουν στο σπίτι μου, στη γειτονιά μου. Θα δείτε ότι το πιο εύκολο και το πιο αποτελεσματικό είναι οι εκκλησίες για καλό ραντεβού. Από όλες αυτές τις εκκλησίες υπάρχει μία που είναι πιο ιδανική για τέτοια ραντεβού. Στην Κωνσταντινούπολη έχετε όλοι ένα ραντεβού με το μέλλον και το παρελθόν είναι η Αγία Σοφία. Η Αγία Σοφία δεν είναι η Αγία Σοφία, είναι η σοφία του Χριστού. Το εντυπωσιακό για μας είναι ότι σας λέει ο Ναός ότι δεν έχει ξεχάσει τίποτα. Η δομή του Ναού, η θέση του Ναού, η θέση της Κωνσταντινούπολης μέσα στον Ελληνισμό και στον Χριστιανισμό δεν είναι μία λεπτομέρεια. Και αν το σκεφτείτε, το Οικουμενικό Πατριαρχείο παραμένει εκεί, ενώ θα μπορούσε πολύ εύκολα να μετακινηθεί. Αυτό που έχει σημασία είναι ότι παραμένει. Υπάρχει άλωση της Κωνσταντινούπολης από το 1453, 29 Μαΐου την Τρίτη το πρωί. Κι εμείς οι Έλληνες μιλάμε ακόμα για αυτήν το 2014, αυτό είναι ένα τεράστιο θέμα. Αυτό σημαίνει ότι είμαστε ικανοί να μην ξεχνάμε. Υπάρχουν άνθρωποι που δεν γεννήθηκαν Έλληνες, δεν έζησαν Έλληνες, δεν πέθαναν Έλληνες κι όμως παρέμειναν Έλληνες. Είναι μερικοί που άντεξαν όλα αυτά και παρ' όλα αυτά έχουν μείνει εκεί συνεχίζουν την παράδοση, συνεχίζουν την Χριστιανοσύνη, συνεχίζουν τον Ελληνισμό και δεν έχουν ξεχάσει τίποτα. Το θέμα είναι αν το ξεχνάμε εμείς. Όσο πιο πολλοί θα πηγαίνουν στην Κωνσταντινούπολη, τόσο πιο ζωντανή θα είναι. Γιατί υπάρχουν δικοί μας άνθρωποι εκεί πέρα. Μπορεί να τους ονομάζετε μόνο Κωνσταντινοπολίτες, ενώ στην πραγματικότητα είναι εγκλωβισμένοι. Θα ήθελα να σκεφτείτε ότι ένας τρόπος να τροφοδοτήσουμε αυτήν την συνέχεια του Χρόνου, αυτήν την υπερχορδή στην Κωνσταντινούπολη είναι να πηγαίνουμε εκεί πέρα αλλά ως Αποστολή. Αυτή η αποστολή είναι αυτό που εμπνέει τους άλλους. Μερικές φορές κάνουμε πράγματα χωρίς να ξέρουμε τον λόγο, άλλοι κάνουν λιγότερα επειδή ξέρουν τους λόγους, άλλοι κάνουν πράγματα επειδή είναι σπάνιος ο λόγος. Στην Κωνσταντινούπολη η Χριστιανοσύνη είναι το σημείο αναφοράς. Η Κωνσταντινούπολη είναι ένα γνήσιο μάθημα για τον Ελληνισμό και την Χριστιανοσύνη γιατί στην πραγματικότητα είναι ένας τόπος ιερός όπως είναι οι Άγιοι Τόποι, είναι μία καλή προετοιμασία για τους επόμενους. Ο συνδυασμός του Ελληνισμού και του Χριστιανισμού βρίσκεται στην Πόλη. Είναι πολύ καλό να πηγαίνουμε εκκλησία την Κυριακή, είναι εύκολο όμως. Είναι ακόμα καλύτερο αν βοηθάμε εκκλησίες να λειτουργούν. Κατά συνέπεια το φαινόμενο της Κωνσταντινούπολης είναι το πιο μακρόχρονο που έχει ο Χριστιανισμός, ο Ελληνισμός σε συνδυασμό και παρ' όλα τα προβλήματα είναι εδώ.

Χωρίς την Πόλη

Ν. Λυγερός

Χωρίς την Πόλη
δεν μπορεί
να υπάρχει
οριοθέτηση
της Θράκης
κι αν δεν είσαι
ικανός να το δεις
θα το καταλάβεις
όταν μετακινηθεί
προς την Καβάλα
διότι πριν
θα θεωρείς
ότι ποτέ
δεν θα αλλάξει
ακόμα κι αν
τα σημάδια
υπάρχουν
για σένα
αν θέλεις
ν’ αντιληφθείς
την προετοιμασία
του μέλλοντος
όταν είναι
εγκλωβισμένο
στο παρελθόν.

Τα κάστρα της Πόλης

Ν. Λυγερός

Τα κάστρα της Πόλης
δεν είναι μόνο
μέσα της
αλλά κι έξω
στη Θράκη
για να την προστατεύουν
από τις ύπουλες
επιθέσεις
που δεν τολμούν
να τα βάλουν
με τη θάλασσα
αφού ξέρουν
ότι δεν θα νικήσουν
τη δύναμή της
γι’ αυτό πρόσεχε
τα κάστρα της
ως κόρη οφθαλμού
αφού ήξερε
ότι ο Χρόνος
ήταν το πεδίο
της αντίστασης
ενάντια στις πιέσεις
της βαρβαρότητας.

Στην Πόλη

Ν. Λυγερός

Με το χαμόγελο στα χείλη, πάν’ οι φαντάροι μας μπροστά και γίνε η Ανατολή ρεζίλι, γιατ’ η καρδιά της δεν βαστά. Κορόιδο Κεμαλίνι, κανείς σας δε θα μείνει, εσύ και η Τουρκία, η πατρίδα σου, η κακία, τρέμετε όλοι το χακί. Δεν έχει διόλου μπέσα κι όταν θα μπούμε μέσα, ακόμη και στην Πόλη γαλανόλευκη θα υψώσουμε σημαία ελληνική. Βρέχει και κάτω από την τέντα, δεν κάνεις βήμα Μπαρμπαρός και γράφουν τ’ ανακοινωθέντα, φταίει ο κακός μας ο καιρός. Κορόιδο Κεμαλίνι, κανείς σας δε θα μείνει, εσύ και η Τουρκία, η πατρίδα σου, η κακία, τρέμετε όλοι το χακί. Δεν έχει διόλου μπέσα κι όταν θα μπούμε μέσα, ακόμη και στη Πόλη γαλανόλευκη θα υψώσουμε σημαία ελληνική.

Τα Μεγάλα Κατεχόμενα

Ν. Λυγερός

Τα Μεγάλα Κατεχόμενα δεν είναι απλώς ένα κομμάτι της Υψηλής Πύλης στην Ευρώπη αλλά μια πληγή που δεν ξεχάσαμε και καθορίζει τις κινήσεις μας πάνω στη σκακιέρα αφού ο στόχος μας από τότε που ζει η Φιλική Εταιρεία δεν έχει αλλάξει και συνεχίζουμε να παράγουμε το έργο μας για την ίδια ελευθερία του Ελληνισμού μέσω της αντίστασης και της θυσίας.

Η Πόλη μας

Ν. Λυγερός

Η Πόλη μας
είναι εδώ και αιώνες
μια γωνία ισχυρή
που έχει νόημα
ως αιχμή του δόρατος
λόγω της Θράκης
γι’ αυτόν τον λόγο
μην σ’ απασχολεί
τι κάνει η πύλη
διότι φοβάται
από την αρχή
αυτήν τη γωνία
που αγγίζει
δύο τετράγωνα
τη λευκή
και τη μαύρη θάλασσα
αφού ήταν
και είναι
η βυζαντινή πληγή
και παραμένει
το όραμα
της Φιλικής Εταιρείας
έως την απελευθέρωσή της.

Την ημέρα της Πόλης

Ν. Λυγερός

Την ημέρα της Πόλης
μην κοιτάς μόνο
και μόνο την ήττα
προσπάθησε κι εσύ
ν' αναλύσεις τα γεγονότα
αλλά μελετώντας
όλα τα δεδομένα
των τελευταίων αιώνων
για να καταλάβεις
πώς έγινε ο άθλος
πώς προδόθηκε
όλη η ιστορία
της Χριστιανοσύνης
με λανθασμένες κινήσεις
για να κατανοήσεις
την επινόηση
της αντεπίθεσης
έτσι ώστε κι εσύ
να είσαι έτοιμος
για τον αγώνα μας.

Το φως της Πόλης

Ν. Λυγερός

Το φως της Πόλης
εκπέμπει εδώ και αιώνες
γιατί η Αγία Σοφιά
παραμένει ακίνητη
και ταξιδεύει στο χρόνο
για να περάσει
το μήνυμα της αντίστασης
έτσι ώστε κάθε αγωνιστής
να ξέρει ότι μόνος
δεν είναι ποτέ
όταν αγωνίζεται
και παλεύει
ενάντια στην βαρβαρότητα
αφού το μονοπάτι
παραμένει φωτεινό
ακόμα και στο σκοτάδι
γιατί ο Ελληνισμός
συνεχίζει το έργο του.

Στα αρχεία της Πόλης

Ν. Λυγερός

Στα αρχεία της Πόλης
διαβάσαμε χειρόγραφα του 1559
για την ιστορική γέφυρα
που έπεσε το 1190
όταν πέρασαν οι ιππότες
της τρίτης σταυροφορίας
κι έτσι ανακαλύψαμε
τους αδελφούς υπεύθυνους
για την προστασία της
εκείνη την εποχή
που έχτιζαν τα περάσματα
ανάμεσα στο παρελθόν
και στο μέλλον που γνώριζαν.

Τα φώτα της πόλης

Ν. Λυγερός

Μετάφραση από τα γαλλικά: Σάνη Καπράγκου

Τα φώτα της πόλης
έμοιαζαν μάταια μέσα στη νύχτα
κι εν τούτοις συνέχιζαν
να εκπέμπουν το σινιάλο της ύπαρξης
σαν για ν’ αποδείξουν πως η κατοχή,
όπου η κατοχή των σκέψεων,
δεν είχε συντρίψει τον κόσμο
και πως αυτός ο τελευταίος αντιστεκόταν
εις πείσμα της προπαγάνδας της κοινωνίας.

Η πληγή της Πόλης

Ν. Λυγερός

Τρεις μέρες κάψαν τον ντουνιά
φράγκοι και σταυροφόροι,
τρεις μέρες κλέψαν τη Ρωμιά
βάρβαροι μισθοφόροι.

Τ’ αγάλματα τα έλιωσαν
για να φτιάξουν τορνέσια,
τα μάρμαρα τα έσπασαν
και μας έβαλαν φέσια.

Πάτησαν την Αγια-Σοφιά
ύπουλοι κατελάνοι
κι ατίμασαν την ομορφιά
άγριοι βενετσιάνοι.

Τραυμάτισαν τη λευτεριά
βασάνισαν το κάστρο,
άρπαξαν όλα τα φλουριά
κι αφάνισαν το άστρο.

Αν θες να ζήσεις

Ν. Λυγερός

Αν θες να ζήσεις
πραγματικά
κι όχι μόνο να υπάρχεις
πρέπει να δημιουργείς
κομβικά σημεία
πάνω στις χορδές
για να γράψεις
την ιστορία
του μέλλοντος
αλλιώς ο καιρός
θα περνά σιωπηλά
χωρίς να γίνεται Χρόνος
και να προσφέρει κάτι
στην Ανθρωπότητα
που αγαπάς.

Από τα βάθη

Ν. Λυγερός

Από τα βάθη
του παρελθόντος
ακούς τον ήχο
των ανθρώπων
που ξεφεύγουν
από τη φτώχεια
μόνο και μόνο
με το τραγούδι
της ψυχής
που θέλει μόνο
να βγάλει την κραυγή
της πέτρας
για ν’ ακουσθεί
η φωνή
του Χριστού
κι εκεί που η σιωπή
κυβερνά.